تنبیه به چه معنی است؟

خیلی اوقات تا اسم تنبیه به گوشمان می خورد به یاد تنبیه بدنی و کتک زدن می افتیم اما خوب است بدانیم که تنیه بدنی و اثر نامطلوب آن مختص به کتک زدن نست خیلی اوقات رفتار هایی مثل قهر کردن، فریاد زدن، بی توجهی کردن هم عواقب کتک زدن را خواهند داشت.

حرف ها و تهدید های تنبیه مانند خود تنبیه عمل میکن، گاهی اوقات احساس میکنیم تنبیه کلامی اثری ندارد و تنبیجه و عواقب بدی نمی آفریند اما لازم است بدانیم همانقدر تنبیه بدنی ضرر دارد تهدید به تنبیه هم ضرر دارد پس هواسمان باشد از هیچ کدام استفاده نکنیم

چرا کودکان را تنبیه میکنیم؟

یک) فکر کودک بدون تنبیه تربیت نمیشود:

گاهی این دیدگاه به خاطر رفتار سنتی گزشته در ما وجود دارد که میگوییم حتما باید کودک را تنبیه کنیم تا تربیت و ادب بشود.

کافیست این سوال را از خودمان بپرسیم کسی که ما را کتک بزند سرمان داد بزند و ما را دعوا کند بیشتر دوست داریم یا کسی که با ما با آرامش و منطقی صحبت کند

کدام یک اثر گذاری حرفشان بیشتر است، اولی از سر زور ممکن است حرف را قبول کنیم ولی حتما پشت سرش خلاف حرفش را انجام میدهیم

ممکن است ما بتوانیم رو در رو فرزندمان را با کتک مجبور به انجام کاری کنیم ولی در نهایت او بزرگ میشود و انتخاب میکند و مطمئنا تاثیر بد این موضوع را در زندگی آینده اش خواهد دید

دو) اثرگذاری بیشتر حرف:

ممکن است خود ما از آن دسته افرادی باشیم که اگر زور بالای سرمان باشد کار را انجام میدهیم علت آن هم عادت کردن به این روش است اما باید بدانیم که بهترین افراد و موفق ترین آدم ها آ«هایی هستند که خود ساخته و بدون نیاز به کسی کارهایشان را انجام میدهند.

پس اگر شما دوست دارید بدون اینکه به فرزندتان بگویید اتاقش را تمیز کند، او خود مرتب کند لازم است از ابتدا به او مسئولیت را آموزش بدهید و مسئولیت ها را به خودش واگذار کنید.

با زور و اجبار هیچ فرزندی آنچه میخواهیم نمیشود این نکته را نباید فراموش کرد

سه) ترس از عدم تبعیت:

این مورد هم مثل حالت اول به دیدگاه قبلی و گزشته ما برمیگردد، ممکن است این موضوع پس ذهن همه ما باشد که اگر مجبورش نکنم او پسفردا جلوی رو من می ایستد و به اصطلاح پرو میشود

باز هم لازم است تغییر بنیادی در این باره برای خودمان ایجاد کنیم لازم است که بپزیریم انسان ها ذاتا پاک هستند لازم است بپزیرم فرزندان محبت کردن را دوست دارند احترام را دوست دارند پس اگر نگران این موضوعات هستید فقط و فقط لازم است آنها از طرف خودتان اجرا شود.

لازم است محبت کنید تا محبت ببینید، لازم است احترام بگذارید تا مورد احترام واقع شوید.

برای اینکه اینگونه بتوانیم بهتر فرزندنمان را درک کنیم و رفتار هایش را بشناسیم بهتر است زمان بیشتری با آنها بگذرانیم و بیشتر توجه کنیم در آن صورت میبینیم خیلی از رفتار های آن از سر شیطنت های بچگانه و روش های محبتی خودشان هست.

جایگزین های تنبیه:

در این قسمت میخواهیم رفتارهایی که جایگزین تنبیه میشوند را بگوییم.

نکته اساسی:  لازم است بدانید علت اصلی اینکه ما تنبیه میکنیم خشونت و خشم کنترل نشده است.

لازم است اول موارد بالا حل کنید و دیدگاه درستی نسبت به این قضیه پیدا کنید بعد به جایگزین ها فکر کنید.

یک) راه مفید بودن را بگویید:

فرض کنید فرزند شما در حال دویدن در فروشگاه است و شما از این مورد بسیار ناراحت و نگران هستید.

به جای آنکه تهدیدش کنید یا همانجا دستش را بکشید و کتکش بزنید به او مسئولیت بدهید و راه مفید بودن را به او نشان بدهید مثلا بگویید عزیزم میشه برای من دو بطری شیر بیاری

این مسئولیت دادن و مفید بودن کودک را از سمت شیطنت یا رفتاری که بخواهد شما را اذیت کند دور میکند.

دو) عدم تایید خود را نشان بدهید:

باز برگردیم به مثال قبل مثلا فرزند شما در حال دویدن در فروشگاه است، شما به جای اینکه تنبیه کنید یا او را دعوا کنید بگویید، من از اینکار خوشم نمیاد اینکار باعث میشه بقیه آدم های تو فروشگاه اذیت بشوند و براشون مزاحمت ایجاد بشه.

سه) اجازه انتخاب بدهید:

برای مثال وقتی تو فروشگاه مشغول دویدن هست به او بگویید عزیزم دوست داری کمک من وسیله هارو بیاری یا میخواهی تو سبد بشینی

بهتر است دو انتخاب برای کودک بگذارید تا گیج نشود و بتواند درستی انتخاب کند

شرط اثرگذاری این روش ها :

ممکن است این سوال برایتان پیش بیاید که وقتی فرزندتان هیجان زده شده یا همچنان اصرار به رفتار خودش میکند چه در این شرایط که حرف ما را گوش نمیدهد

بله درست است اصل تاثیر گذاری یک روش تماما به خاطر رفتار و عادت های قبلی ماست

اگر از قبل درست عمل این روش ها هم زودتر به نتیجه میرسند.

اگر کودکمان همچنان مخالفت کرد چه کنیم؟

در این شرایط لازم است شما آرامش خود را حفظ کنیم عصبانی نشوید، کتک و داد هم نزدید

تنها کافیست کودک را از محل دور کنید او را بقل کنید و به ماشین یا منزل برگردین و وقتی اوضاع آرام شد به او بگویید به خاطر رفتارش از فروشگاه برگشتیم و هیچ خریدی نکردیم

کودک به مرور متوجه میشود که رفتارش چه عواقبی دارد به مرور یادمیگیرد که قوانین هر موقعیتی متفاوت است

چهار) کودک عواقب را متوجه بشود:

همانطور که در قسمت قبل گفتیم کودک باید متوجه شود که رفتارش چه تاثیر و نتایجی دارد

مثلا برای دفعه بعد که به فروشگاه میخواستید بروید کودک را با خود نبرید، حتی شده برای یکبار

کودک را  نبرید مطمئنا از شما علت را میپرسید، در کمال آرامش رفتار قبلی او را شرح بدهید و علت را بگویید

وقتی برگشتید میتوانید راجع به این موضوع صحبت کنیم و قوانین فروشگاه را برایش بگویید

پنج) بیان احساسات و راه حل برای کودک:

فرض کنید شما برای کاری بیرون از خانه رفتید وقتی برمیگردید میبینید خانه مرتبتان توسط کودک هفت ساله بهم ریخته است

مسلما در این شرایط شما عصبانی و کلافه میشوید

دو راهکار در این موقعیت به شما کمک میکند تا بهترین واکنش را نشان بدهید

یک) احساس خود را بگوید: مثلا بگویید از اینکه خانه نا مرتب شد ناراحت شدم چون بسیار خسته ام و نمیتوانم دوباره آن را تمیز کنم

دو) راهکار و جایگزین را نشان کودک بدهید

مسلما گفتن احساس به خودی خود کمکی به حل مسئله نمیکند بهتر است راهکار و روشی که کودک میتواند اشتباهش را جبران کند به او بگویید